KUKLA
Yeni bir kağıda yazmak seni
Okuyabilmek hep aynı beyazlıkta
Bütün suskuların küskün tenini
Mühürlemek dudaklarında
Ay tutkunu, perdeleri çekilmiş
Gecenin yalnızlığında
Ve sonra O an yaşanmayacakmış gibi
Bir daha olmayacakmış gibi asla
Her geçen gün yürüyormuşcasına ayrılığa
Soğuktan değil yalnızlıktan titreyen elleri
Buluşturabilmek sil baştan yeniden aşka
Mutluluğun rotasına koyabilmek her hissi
Yalnız yaşanmayabilen ama yalnız biten bu yolda
Yeni bir kağıda yazabilmek seni
Okuyabilmek seni hep aynı beyazlıkta
İplerim gözbebeklerinin ucunda
İtaatkarım esnek, vakur ve kaderci
(Tanıştırayım)
Bu farzda misal benim ''Kukla''